《赠大司农毕老公祖》拼音版

明代徐宪卿

zèngnónglǎogōng--xiànqīng

qīngzijiǎojiǎolíngzhíqīngméngshuǐyuánxiùtǐnghóngshān

chūyúnjiānbàishuǎngjiūzhípíngfǎnzhàopénlǐnlièjiǎnjīng

qínjìnduōshùjiǒngqīngyīngnèizhìjīngnánliàngxīnyóuchāo

zàishuàidōngzhūhóuhǎiwàiguānníngxiéwēndōngjiāngshí

liùshīhuānwèiyāngyuèchàngpāidàochùnéngxiǔqínsōnghànbǎi

zuòlǐngliúxiūxiūlèishícángkōngsānshūshūzhōngchì

láoxīnfènmènshēnxièěrzhīshùcānchōngdànwǎnjiānzhì

zhúliùtánghuòyōushíqīngxiǎoqīngliúliáosòushí

diànzhéquēshǒuróngyōngyúnlánjìnghuīzhōngwèiliánggōng

徐宪卿简介

唐代·徐宪卿的简介

苏州府太仓人,字九亮。万历四十一年进士。由行人历南京给事中。熹宗初,疏论“红丸”、“梃击”、“移宫”三案,称李可灼应按法论死。天启四年,传旨切责杨涟劾魏忠贤二十四大罪,宪卿即上权珰罪状一疏,直刺魏、客,奸党侧目。崇祯时,官至太仆寺少卿。

...〔 ► 徐宪卿的诗(1篇)