《夔府书怀四十韵》拼音版

唐代杜甫

kuíshū怀huáishíyùn--

西wèichūxìngběishīcáimíngwèiwǎngǎnhènshěnglángchí

shèngkōngdòngduānyànshípíngliúréngyǐnchūsànshàngēn

suìyúntái宿cháng怀huáizhànshīcuìhuásēnyuǎnbáishǒu

zhuōbèilínquánzhìshēngféngjiǔwényuánzhōnghànlín

bìngjūnchéncányángbiāojīngzhǔjiànniánshuāi

shèjīnglúnfēngyúnhuìxuèliúfēnzàiyǎnluànjiāo

lóuchuánfànzhōngyuánjiǎobēizéiháoliánbáizhànluòdānchí

xiānyánlíngqǐnzōngchénqièshòuhéngshānyóuliáohǎijìngzhāng

tiánjiējiāoxíngrénzǒngróngcúnjiàngjiāngshìbēi

chǔgòngniánjuéyáofēngjiùzhǎngfānběikòuwàngjuǎn西

péixuánchāorándàixiōngbīngzhùnóngjiǎng殿diànshūwéi

miàosuàngāonántiānyōushízàixíngróngzhēnlǎodàoxiàozhīchí

使shǐzhěfēnwángmìngqúngōngdiǎnkǒngguāijūnliǎnshìwènchuāng

wànfángōnggěichéngzuìyuàn绿línníngxiǎohuànyúnmèngnánzhuī

shìchángdǎncāngshēngcháméitángyóufèngzhèngguānshìyuánguī

chùchùxuānfēijiājiājìngzhuīxiāochēāndìngshǔ使shǐxiàzhī

diàolàishūféngēngyánjìnzhēngshàndōngnuǎngèngxiānchī

cháigòuāidēngchǔlínshāngxiàngguānshìyuèzǎohuìyóusuī

shǎngyuèyánqiūguìqīngyángzhúkuítíngzhōngfǎnjīngguānqiějiāngshī

gāozhěnmiánzhòuāishuínángōngzàixūnfánbǎishènjiāosuí

杜甫简介

唐代·杜甫的简介

杜甫

杜甫(712-770),字子美,自号少陵野老,世称“杜工部”、“杜少陵”等,汉族,河南府巩县(今河南省巩义市)人,唐代伟大的现实主义诗人,杜甫被世人尊为“诗圣”,其诗被称为“诗史”。杜甫与李白合称“李杜”,为了跟另外两位诗人李商隐与杜牧即“小李杜”区别开来,杜甫与李白又合称“大李杜”。他忧国忧民,人格高尚,他的约1400余首诗被保留了下来,诗艺精湛,在中国古典诗歌中备受推崇,影响深远。759-766年间曾居成都,后世有杜甫草堂纪念。

...〔 ► 杜甫的诗(1134篇)